پنجشنبه 20 اردیبهشت 1403
زبانشناسان دریافتند ترجمه ماشینی در مورد جملات به خوبی عمل می کند، اما در سطح متن هنوز مشکل دارد. با اینکه در ماه های اخیر برخی از آنها ادعا می کنند که ترجمه ماشین عصبی در حال حاضر با عملکرد ترجمه مترجمین مطابقت دارد، اما گروهی دیگر این را باور ندارند. تکنولوژی استفاده از یک شبکه عصبی برای ترجمه متن از یک زبان به زبان دیگر، بسیار پیشرفت داشته است. بنابراین واقعا جای تعجب نیست که ماشین ها به عملکرد انسان نزدیک شده اند. در واقع، برخی زبان شناسان شواهد خوبی برای حمایت از این ادعا دارند.
اما ساموئل لاولی در دانشگاه زوریخ و همکارانش این نتایج را نمی پذیرند، آنها می گویند که پروتکل تست به این نکته توجه نداشته که مترجمین انسانی تمام متن را مطالعه می کنند و باور دارند هنگامی که ترجمه های هر دو ارزیابی می شود، ماشین ها به طور قابل توجهی همچنان ضعیف تر از مترجم های انسانی عمل می نمایند.
عملکرد ترجمه ماشینی با دو معیار کیفیت و روانی ارزیابی می گردد. کیفیت ترجمه، توسط مترجمان حرفه ای انسانی تعیین می شود که متن اصلی و ترجمه را می خوانند تا ببینند در چه حدی جملات و معنای آنها صحیح بیان شده اند. روانی ترجمه، توسط خوانندگان یک زبانه مورد قضاوت قرار می گیرد که تنها ترجمه را می بینند و تعیین می کنند که چگونه آن به خوبی با زبان انگلیسی بین شده است.
زبان شناسان موافقند که این سیستم رتبه بندی های مفیدی را ارائه می دهد. اما با توجه به لوبلی و همکاران، پروتکل جاری فقط ترجمه ها را در سطح جمله مقایسه می کند، در حالی که انسان نیز متن را در سطح کلی ارزیابی می نماید. با این حال، هنگامی که صحبت از ارزیابی کل متن می شود، ترجمه های انسانی با کیفیت تر و روان تر از ترجمه های ماشین رتبه بندی می شوند. محققان بر این باورند که در ارزیابی کلی متن، خطاهای ناشی از کاربرد کلمات مبهم یا اشتباهات مربوط به انسجام متنی مشخص می گردند که در ارزیابی سطحی غیرممکن است.
همانطور که کیفیت ترجمه ماشینی بهبود می یابد، ترجمه ها از لحاظ کیفیت بسیار بهتر خواهند شد و ممکن است در طول زمان درک متن فراهم شده و همچنین خطاهای ترجمه مربوط به پدیده های گفتمانی در ارزیابی سطحی نامرئی باقی خواهند ماند. این تغییر باید به بهبود ترجمه ماشینی کمک کند. به این معنی که ترجمه ماشینی هنوز قصد دارد از ترجمه انسانی فراتر رود.
