مهارت و آموزش زبان انگلیسی در کشورهای عربی

مهارت و آموزش زبان انگلیسی در کشورهای عربی

تدریس زبان خارجی مقالات

کمبود مهارت و آموزش زبان انگلیسی ، کشورهای عربی را از یک پل مهم به سایر نقاط جهان محروم می کند. آخرین شاخص EF انگلیسی، تاییدی بر وضعیت ناخوشایند کشورهای عربی با کمترین مهارت در زبان انگلیسی در میان تمام مناطق جهان است.

رتبه بندی کشورهای عربی از لحاظ مهارت و آموزش زبان انگلیسی

این نظرسنجی که دیدگاه های ۱٫۳ میلیون نفر انگلیسی زبان غیر بومی را در ۸۸ کشور یا مناطق جمع آوری کرده، هیچ کشور عربی را در میان ۳۰ کشور برتر قرار نداده است. نزدیک ترین کشور عربی که به رتبه قابل قبولی می رسد، لبنان بوده که رتبه ۳۳ را با سطح مهارت متوسط به دست آورده است.

رتبه های دیگر کشورهای عربی بین “کم” و “بسیار پایین” متفاوت می باشد. متاسفانه این دو رتبه جهان عرب بر همبستگی با سایر نقاط جهان، تعامل در اقتصاد جهانی، نوآوری های تکنولوژیک و حتی پیشرفت اجتماعی تاثیر دارند.

در میان ده کشور با کمترین رتبه، پنج کشور عربی بوده که دو تا از آن ها در زیر مقیاس EF قرار دارند. این کشورها، لیبی و عراق غنی از نفت هستند که یک تصویر کامل از چگونگی دهه های اختلاف، بی ثباتی و سیاست های نامناسب می باشند و نیاز به پیشرفت جدی آموزشی و آموزش زبان انگلیسی دارند.

در لیبی، نسل های بسیاری از عواقب ناشی از سیاست های فرامنطقه ای قذافی سابق و مدافعان قذافی در مورد زبان های خارجی رنج می برند. از زمان سرنگونی رژیم لیبی، هفت سال جنگ و خونریزی مانع از بازسازی نظام های اجتماعی_اقتصادی و آموزشی این کشور شده است.

در عراق، روش های آموزش زبان انگلیسی ، اغلب همان هایی بوده که در دهه ۱۹۵۰ استفاده شده و شکست خورده اند. چندین دهه جنگ و نزاع، همه چیز را نابوده کرده است.

در بسیاری از نقاط دیگر نیز مانند سوریه و یمن، تحصیلات نوجوانان عرب به واسطه جنگ و جا به جایی و افزایش میزان خروج از عراق متوقف شده است. کمبود آموزش زبان انگلیسی بخشی از مشکل گسترده تر سیستم های آموزشی است که نیاز به بهبود در بیشتر کشورهای جهان عرب دارد. مطالعات اخیر نشان می دهند که حتی بی سوادی در حال گستردگی است.

مهارت و آموزش زبان انگلیسی در کشورهای عربی
مهارت و آموزش زبان انگلیسی در کشورهای عربی

مهارت زبان انگلیسی در گروه های سنی

جای تعجب نیست که کمبود مهارت زبان انگلیسی در یک محدوده سنی خاص از مردان جوان عرب واضح است. تمام گروه های سنی به طور متوسط ​​کمتر از میانگین جهانی هستند، اما متأسفانه گروهی حتی خیلی پایین تر از  این میانگین بوده و آن ها مردان و پسران ۱۸ تا ۲۰ ساله هستند.

این شکاف، بازاندیشی اجتناب ناپذیری را در مورد ناکافی بودن آموزش زبان انگلیسی در سطوح ابتدایی و متوسطه می طلبد.

این نوع آموزش ناکافی، فارغ التحصیلان دبیرستان را برای الزامات تدریس بیشتر زبان انگلیسی در اکثر دانشگاه های خاورمیانه آماده می کند. برای کسانی که در خارج از کشور درحال تحصیل هستند، این چالش حتی بیشتر است؛ زیرا دانش آموزان عرب برای صحبت به زبان انگلیسی و ارتباطات آماده نیستند.

نارسایی های آموزشی در دانشگاه، موجب ناسازگاری مزمن بین سیستم های آموزشی و بازار کار شده که در آن یک زبان خارجی مانند زبان انگلیسی، مهارت بسیار مورد نیاز است. این مشکل مانع استخدام فارغ التحصیلان جوان عرب در جستجوی شغلی در خانه و خارج از کشور در بازار جهانی امروز می شود. همچنین سیستم های اقتصادی را به دنبال جذب سرمایه گذاران خارجی، تجار و گردشگران از یک پتانسیل بزرگ محروم می کند.

خانواده ها در منطقه به طور فزاینده ای از اثرات نامطلوب بر فرزندان خود از کمبود زبان خارجی آگاهی دارند. به این ترتیب آن ها وسوسه می شوند فرزندان خود را به مدارس خصوصی بفرستند، اما این مدارس هزینه زیادی دارند و از این رو برای اکثریت دانشجویان غیرقابل دسترس هستند. حتی فارغ التحصیلان تحصیلات عامه اغلب دوره های مقدماتی را به پایان می رسانند، به ویژه اگر آن ها در حال مهاجرت باشند.

نتیجه 

در نهایت، تنها سیاست های صحیح طراحی و اجرا شده در سیستم های آموزشی عمومی جهان عرب می تواند آموزش مناسب برای توده های مردان و زنان جوان را تضمین کنند که هر ساله فارغ التحصیل می شوند.
همچنین غیرقابل قبول است که خاورمیانه تنها منطقه در جهان بوده که میزان تحصیل زبان انگلیسی مردان، نسبت به زنان بالاتر است. با وجود تحصیلات بالا در دانشگاه، زنان جوان انگیزه کافی برای درگیر شدن با جهان خارج از طریق زبان های خارجی را نشان نمی دهند.

بهبود استانداردهای انگلیسی برای هر دو جنس، به ویژه زنان جوان، نیازمند آگاهی بیشتر اجتماعی و حمایت از افزایش میزان مهارت است، زیرا اکثر اعراب جوان در محیط اجتماعی رشد نمی کنند که در آن ارزش بالایی به زبان انگلیسی می دهند. آن ها حتی ممکن است با محیط های محافظه کارانه فرهنگی رو به رو شوند که در آن زبان انگلیسی یا هر زبان خارجی به عنوان یک نفوذ بیگانه و تهدید به هویت دیده می شود.

کنار گذاشتن چنین افکاری باید بخشی از هر فرایند نوسازی اقتصادی در کشورهای جهان باشد. صحبت کردن با زبان انگلیسی و یادگیری آن، پیش نیازهای چنین فرایندی است. عدم توانایی زبان انگلیسی، کشورهای عربی را از یک پل مهم برای سایر نقاط جهان محروم می کند و امیدواری برای بهتر شدن وجود ندارد.

دیدگاهتان را بنویسید