در این مطلب به عوامل کاهش سرعت گفتار می پردازیم. زمانی که صحبت می کنیم، به طور ناخودآگاه کلماتی را آرام تر از دیگر ان تلفظ می نماییم و گاهی حتی مکثی کوتاه با کلماتی مانند آها داریم. چنین اثرات کاهش دهنده سرعت گفتار، شواهدی را در مورد نحوه ی پردازش زبانی مغز ما فراهم می نمایند. آنها به دشواری هایی اشاره دارند که ما در هنگام تلفظ لغتی خاص با آنها روبرو می شویم.

افراد در هنگام سخن گفتن اغلب با صداهایی مانند آها یا هوم اکثرا قبل از اسم ها،مکث کوتاهی دارند. چنین اثرات کاهش سرعت قبل از افعال کمتر وجود دارند. تحقیقات اخیر با کاوش در زبان های مختلف به چنین نتیجه ای رسیدند که اسم ها سرعت گفتار ما را کاهش می دهند.

برای پی بردن به نحوه عملکرد چنین اثرات کاهش دهنده، تیم تحقیقات هزاران سخنرانی ضبط شده از افراد با فرهنگ ها و زبان های مختلف در سراسر جهان را تجزیه و تحلیل کردند.

اثرات کاهش دهنده سرعت گفتار

در این سخنرانی ها محققان بر روی اثرات کاهش دهنده سرعت گفتار قبل از اسم ها و افعال تمرکز کردند. آنها سرعت تلفظ کلمات را در هر ثانیه اندازه گیری کردند و به این توجه داشتند که آیا گوینده مکث دارد یا خیر. این محقق ها دریافتند که در نمونه های زبانی معکوس، تمایل شدیدی برای اثرات کاهش دهنده سرعت قبل از اسم ها در مقایسه با افعال وجود دارد. دلیل آن دشواری برای تلفظ اسم است، زیرا آنها اغلب اوقات تنها به منظور بیان اطلاعات جدید به کار می روند. در غیر این صورت با ضمیر جایگزین شده یا به طور کل حذف می گردند.

این کشف جدید به ما کمک می کند تا دریابیم که مغز ما چگونه پردازش زبانی انجام می دهد. تحقیقات عصب شناسی می بایست به طور سیستماتیک به بررسی ارزش کلمات در گفتگوها بپردازد تا دریابد چگونه مغز به تمایزها در این ارزش ها واکنش نشان می دهد. همچنین، تحقیقات آتی نیازمند گسترش داده های خود هستند. ما دریافتیم که زبان بیشتر تحقیقات انگلیسی بوده و رفتار زبانی بسیار استثنایی را نشان داده است. برای درک بهتر و بیشتر این موضوع، می بایست تمام زبان ها در سراسر جهان را بررسی نمود.

این تحقیقات همچنین به پازل قدیمی زبانشناسی کمک کردند و اثرات طولانی مدت جهانی را در مورد نحوه تکامل گرامر در طول زمان را نشان دادند. اثرات کاهش دهنده سرعت قبل از اسم ها، کار را برای اسامی سخت تر می کنند، وقتی که می خواهند شکل پیچیده ای را در یک گفتگو با کلمه ی قبل خود بگیرند. مثلا در زبان آلمانی پیشوندها به مراتب در افعال شایع تر هستند.

نتیجه

در سطح کلی، این تحقیقات به درک بهتر نحوه ی عملکرد زبان در محیط طبیعی کمک می کنند. چنین اطلاعاتی در چالش های پیش روی ارتباطات زبانشناسی در عصر دیجیتال بسیار مهم هستند، جایی که ما بیشتر با سیستم های مصنوعی ارتباط برقرار می کنیم. سیستم هایی که احتمالا قبل از اسم ها همانند بشر آرام تر عمل نمی کنند.